Het was een mooi evenement. De slingers en de vlaggen zijn intussen opgeborgen en zoals na ieder feest komt dan de nuchterheid terug bij het afwikkelen van de formaliteiten. De belangrijkste is de verantwoording en de betaling van de rekeningen. Dan slaat nuchterheid in dit geval om in een geweldige kater.
Het blijkt, dat de Stichting Sail Harlingen in zwaar weer zit en gezien de contractverplichtingen de rekening doorschuift naar de gemeente. Een verliespost van circa € 800.000; met bijkomende indirecte kosten voor de ambtelijke ondersteuning naar onze schatting een kleine miljoen euro. En dat in deze tijd van bezuinigingen en decentralisatie opgaven! Hierna volgt onze bijdrage tijdens het raadsdebat.
U zult begrijpen, dat HB “not amused” is en derhalve allerlei vragen heeft gesteld in de commissievergadering: Wij willen op korte termijn een onafhankelijk accountantsrapport. Maximale transparantie naar huisvestingskosten, salariskosten, reiskosten etc. Urenverantwoording van het ambtelijk apparaat. Kosten gederfde inkomsten van de haven, etc. Wij zien de antwoorden graag met spoed tegemoet.
Wij vragen ons af, is er in het constante overleg tussen de stichting, de gemeente en de politie nooit een moment van reflectie geweest over de hoge veiligheidskosten (circa € 320.000 euro versus circa € 7.000 euro voor de Visserijdagen) en achterblijvende sponsorinkomsten? Hier is in onze ogen sprake van tunnelvisie. Je mag van mensen uit het bedrijfsleven, die verantwoordelijkheid dragen in het Stichtingsbestuur, een zakelijke en professionele houding verwachten. Het is niet gebleken.
Er werd ons vanaf de besluitvorming in 2010 een prachtig feest voorgespiegeld met een sluitende begroting. Nooit werd er gerept over financiele zorgen. Pas in een zeer laat stadium toen er geen terugweg meer was. In de politiek heet zoiets onbehoorlijk bestuur. Het was een mooi feest, maar de rekening moet worden betaald door de gemeenschap. Portefeuillehouder, burgemeester, u bent gepiepeld en met u wij en de totale gemeenschap. Wij zijn met z'n allen het 'tall ship' ingegaan.
Onder strikte voorwaarden is de totale raad destijds in 2010 akkoord gegaan met € 200.000 subsidie en € 200.000 lening aan de stichting. Het resultaat is circa € 1.000.000 gemeenschapsgeld richting Sail Harlingen. Als een kleine subsidievrager aan u zou vragen om achteraf een verlies bij te passen, zou hij/zij vriendelijk de deur gewezen zijn; Als een projectmanager een dergelijk verlies zou presenteren, zou hij/zij zijn ontslagen; en als een verantwoordelijk wethouder een dergelijk resultaat zou hebben gemeld, dan had hij/zij een motie van wantrouwen kunnen verwachten.
"No guts, no glory!" sprak voormalig burgemeester Paul Scheffer destijds bij zijn vurige pleidooi voor een Sail Harlingen. Wij als raadsleden werden bestookt met brieven van het HOV, Horeca Harlingen en HSBA met financiele toezeggingen van in totaal € 150.000. Doel: druk uitoefenen om akkoord te gaan. Maar waar zijn die bijdragen gebleven? Waar is de verantwoordelijkheid voor de gemeenschap gebleven?
Een politiechef, die spreekt over 'kicken' als het ging om veiligheid. Hij sprak als een kind in een speeltuin, over drones, crowd management, communicatiewagen en leermomenten. Helaas moeten wij als gemeente Harlingen de cursusgelden betalen, ruim € 300.000… En dan de presentatie van de Stichting bij monde van de heer Boots en de rapportage van Deloitte over geschatte inkomsten. Een grote promotiecampagne en een rapportage van een accountantskantoor, ingehuurd door de Stichting, waar ieder beginnend marketing student grote vraagtekens bij zet. Maar…., geen woord over de kosten van het feest, de verantwoordelijkheid voor de rekening, etc. Niets van dat alles. Deze slechte boodschap moest maar worden gemeld door een lid van het managementteam van de gemeente.
Voorzitter, wij als HB voelen ons misleid, om in nautische termen te spreken, “in de boot genomen”. U mag hier ook lezen bedrogen. Dan het vervolg: history repeats itself of in het Nederlands, het is weer het oude liedje, vrij vertaald. We zien dezelfde berichten als in 2010 weer verschijnen. Kennelijk heeft men zijn les niet geleerd.
Er staat nog steeds een groot bord langs de N31 richting Zurich met Sail Harlingen. Kennelijk vergeten? Neen, er staat onder geplakt 'Tot ziens in 2018.' Burgemeester, bent u hier verantwoordelijk voor of is het de stichting. Moeten wij dit zien in relatie tot uw opmerking in de LC, 'dat een intentieverklaring er wel in zit?' De politiek wordt al weer rijp gemaakt voor een nieuwe Sail met een andere worst er aan van Culturele Hoofdstad 2018. Wij vinden een dergelijke houding arrogant en dit getuigt niet van zelfreflectie en gevoel voor verantwoordelijkheid. Andere, grotere steden dan Harlingen met meer financieel draagvlak, hebben zo hun twijfels geuit over de haalbaarheid van dit soort evenementen in deze tijden van bezuinigingen. Met andere woorden: kun je dit nog verantwoorden?
Recent hebben wij een raadsinformatiebrief ontvangen over risico management. Ik beveel u allen het aandachtig lezen van de inhoud hierbij van harte aan. Daar zijn lessen uit te leren. U zult begrijpen, dat daar niet in staat voor Sinterklaas spelen, blanco cheques uitschrijven of Russische roulette spelen met gemeenschapsgeld. Harlinger Belang hecht grote waarde aan een solide, deugdelijk en gezond financieel beleid, zoals verwoord in het coalitieakkoord. Wij investeren liever gemeenschapsgeld in investeringen in de economie, infrastructuur, duurzaamheid en sociaal beleid. Denk aan N31, Willemshaven, decentralisaties in het sociale domein, betaalbare huren. Wij begrijpen, dat bepaalde risico’s ook hier niet uit te sluiten zijn, maar van deze investeringen heb je morgen en in de verdere toekomst ook nog profijt.
Misschien denkt u bij het aanhoren van dit verhaal, dat wij allergisch zijn voor feestjes, maar dan hebt u het bij het verkeerde eind. Wij zien wel degelijk de meerwaarde van bepaalde evenementen. Echter, wij hebben altijd gepleit voor meer afstemming op de kalender van de bestaande evenementen, passend bij de schaal van de stad en waar nodig met wat meer financiele armslag. Op die manier kunnen deze verder uitgroeien naar een nog bredere opzet en uitstraling voor de stad. Evenementen, die in dit kader onder andere genoemd kunnen worden, zijn het Straatfestival, Lanenkaatsen, Harlingen Ongeschut, Kerstmarkt en last but not least de Visserijdagen. Wij hebben grote waardering voor de vrijwilligers, die onbetaald dergelijke evenementen ieder jaar weer organiseren.
Mocht men in het kader van Culturele Hoofdstad 2018 toch menen een nautisch evenement te moeten organiseren, doe het dan onder de noemer van Visserijdagen PLUS. Deze mensen van de Stichting Visserijdagen hebben al bijna 60 jaar bewezen een groot festijn te kunnen organiseren. Betrek daarbij de Bruine Zeilvaart (denk aan zoiets als de Brandaris Race) en nodig een beperkt aantal Tall Ships uit als extra publiekstrekker in het gebied rond de Willemshaven. Laat HOV en Horeca bewijzen, dat ze uit het goede hout gesneden zijn, en laat hen participeren in de catering. Ga niet in zee met STInternational voor finishhaven, zodat je de eerste 2 ton aan fees al hebt bespaard. Deze kun je beter in eigen gemeente besteden.
